首届中英合办国际青年创新创业技能大赛在伦敦落幕

Rusa (русский язык)
 oficiala (strioj: disputata teritorio)  parolata de pli ol 30% de la popolo
moderna lingvo ? lingvo ? natura lingvo
Orientslavaj lingvoj
Parolata en	Rusio, Ukrainio, Estonio, Latvio, Litovio, Kaza?io, Belorusio, Moldavio, Kirgizio, Usono, Israelo, Germanio kaj aliaj
Parolantoj	154 000 000
Denaskaj parolantoj	170 milionoj
Fremdlingvo / dua lingvo por	110 milionoj
Skribo	Cirila alfabeto
Lingvistika klasifiko
Hinde?ropa lingvaro Slava lingvaro Orientslava lingvaro Rusa
Oficiala statuso
Oficiala lingvo en	Landoj: 百度 接下来的后外点冰三周跳轻松地完成，后内结环三周抛跳远度极佳，但女伴落冰时有些勉强，还是顽强地站住了。 Rusio Belorusio Kaza?io Kirgizio Ta?ikio Neagnoskitaj kaj parte agnoskitaj landoj: Ab?azio Sud-Osetio ?ednestria Moldava Respubliko Popola Respubliko de Donecko Popola Respubliko de Luhansk   Sub?tatoj: Moldavio: Gagauzio Rumanio Distrikto Tulcea (parte) Distrikto Constan?a (parte) Distrikto Suceava (parte) Norvegio: Svalbardo Ukrainio Dnipropetrovska provinco Donecka provinco Zapori?a provinco Luganska provinco Mikolajeva provinco Odesa provinco ?arkiva provinco ?ersona provinco
Reguligita de	Instituto de rusa lingvo (Rusia Akademio de Sciencoj)
Lingva statuso	1 sekura
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
ISO 639-1	ru
ISO 639-2	rus
ISO 639-3	rus
SIL	RUS
Glottolog	russ1263
Angla nomo	Russian
Franca nomo	russe
Vikipedio

La rusa lingvo (ruse ру?сский язы?к) estas orientslava lingvo, nacia lingvo de rusoj. ?i estas la plej vaste parolata slava lingvo, la oka denaske plej parolata lingvo en la mondo (?. 160 mln. parolantoj) kaj la kvina la? la tuta lingvanaro (?. 260 mln. parolantoj). En 2013 ?i i?is la dua la? uzado en Interreto. Rusa lingvo estas unu el la oficialaj lingvoj de Unui?intaj Nacioj kaj estas vaste uzata kiel helplingvo en internaciaj rilatoj.

La rusa lingvo estas precipe parolata en Rusio kaj en la aliaj landoj de eks-Sovetunio kaj estis vaste instruata en la lernejoj de ?iuj landoj de Varsovia Pakto. En multaj lokoj, ene de Rusio (ekzemple en multlingva Dagestano) kaj anka? ekster ?i, rusa lingvo servas kiel interpopola komunikilo. ?i plu estas la dua lingvo por kelkdek milionoj da parolantoj, kvankam tiu kvanto malgrandi?is post disfalo de Sovetunio. En la sovetia periodo post la Dua Mondmilito la rusa lingvo estis forte altrudata malfavorigante lokajn naciajn lingvojn. Kvankam la plejmulto el la sendependaj landoj de la eks-Sovetio nun favoras siajn lingvojn, la rusa restas vaste parolata tie kaj estas uzata por komunikado inter tiuj landoj.

Rusa lingvo uzas cirilan alfabeton. En 1918 soveta registaro plisimpligis ?ian alfabeton; oni forigis kelkajn literojn, ?an?is la regulojn pri uzado de la "malmola signo" (ъ), anta?e tre ofta litero, igante ?in unu el la malplej oftaj. Tiu ortografia reformo estis proponita ankora? anta? la revolucio, sed bol?evikoj rapidigis ?ian akcepton. La? oficiala politiko de rusigo meze de la 20-a jarcento tre multaj lingvoj de Sovetunio ekuzis cirilan alfabeton kaj akceptis multajn vortojn (precipe neologismojn) en la rusa.

Geografio

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Listo de ?tatoj kaj teritorioj en kiuj rusa lingvo havas oficialan statuson.

Kiel rezulto de lingva politiko de Rusia Imperio, Sovetunio kaj Rusia Federacio la rusa fari?is mondlingvo (unu el la plej popularaj en la mondo). ?i estas parolata kaj havas oficialan statuson en multaj lokoj de estinta Sovetunio.

Rusa lingvo estas tut?tate oficiala en

• Rusio
• Belorusio
• parte agnoskitaj ?tatoj: Sud-Osetio, ?ednestria Moldava Respubliko, neagnoskitaj ?tatoj: Popola Respubliko de Donecko kaj Popola Respubliko de Luhansk.

?i anka? estas oficiala lingvo de ?tataj organoj en

• Kaza?io
• Kirgizio
• parte agnoskita ?tato Ab?azio.

Krome, en multaj landoj kaj regionoj rusa lingvo havas oficialajn funkciojn.

Rusa lingvo estas sola tut?tata oficiala lingvo de Rusio (la? Konstitucio de Rusio, artikolo 68).

Geografia distribuado

Regopovo de la rusa lingvo en la landoj kiuj formis parton de la iama Sovetunio, 2004. En ru?a, aktiva uzado; en flava, pasiva uzado; grize, neniu uzado.

La rusa estas parolata ?efe en Rusio, Belorusio, Ukrainio, Kaza?io, Kirgizio kaj, je pli malgranda skalo, en la aliaj landoj kiuj konstituis la Sovetunion kaj en Mongolio. ?is 1917, ?i estis la nura oficiala lingvo de la Rusa Imperio. Ekde la soveta periodo, ties situacio ege fluktuis anta? la lingvoj de la aliaj etnoj. Kvankam ?iu el la sovetaj respublikoj havis sian propran oficialan lingvon, la supera presti?o estis rezervita por la rusa. Post la dissolvo de Sovetunio en 1991, la ?us sendependaj novaj landoj promociis siajn indi?enajn lingvojn. Tio helpis la malpliigon de la kono de la rusa ?e kelkaj iamsovetaj landoj, kvankam ?i restas kiel grava lingvo por politikaj kaj ekonomiaj inter?an?oj en la mondoregiono.

En Latvio ?ia oficiala agnosko kaj ?ia jura la?le?eco en la eduksistemo estis temo de grava debato en lando kie pli ol unu triono de la lo?antaro parolas ruse, ?efe inter tiuj kiuj migris el la Rusia Soveta Federacia Socialisma Respubliko, Belorusa Soveta Socialisma Respubliko kaj Ukraina Soveta Socialisma Respubliko post la okupacio de Latvio fare de Sovetunio. Simile, en Estonio la enmigrintoj de la soveta epoko kaj ties posteuloj konstituas proksimume la kvaran parton de la nuntempa lo?antaro. En Litovio, multe pli malgranda populacio rusparolanta estis asimilita post la sendependigo kaj aktuale ?i estas malpli ol dekono de la totala lo?antaro de la lando. Tamen, diference de la najbaraj baltaj landoj, la rusparolanta minoritato kaj aliaj rusparolantaj litovoj havas sekuran la rajton al la instruado de la rusa lingvo en la lando.

En la 20-a jarcento, la rusa estis instruata ofte en la komunistaj landoj de la iama Varsovia Traktato kaj en aliaj satelitaj landoj, kiel en Pollando, Bulgario, ?e?oslovakio ktp. Tamen la pli junaj generacioj jam ne plu regas la rusan lingvon, ?ar ?i jam ne plu estas deviga en la eduksistemo. Dume la plej maljunaj tavoloj de la tieaj lo?antaroj ankora? povis kompreni a? paroli la rusan en multaj eks-komunistaj landoj komence de la 21-a jarcento.

En Finnlando la rusa estas parolata de rusparolanta minoritato lo?anta delonge en la lando kaj estas tre etenda en lo?lokoj proksimaj al la landlimo kun Rusio, kiu fakte ege movi?is pro historiaj kaj militaj tialoj la?longe de la lasta jarcento. Simile oni parolas anka? la finnan en la rusa flanko de la landlimo.

En Israelo vivas ?irka? 750 000 judaj enmigrintoj de la iama Sovetunio kaj la israela gazetaro ofte realigas publika?ojn en rusa, kiu fakte estas unu el la plej parolataj lingvoj en la lando. Anka? en Nordameriko kaj Okcidenta E?ropo, estas centoj da miloj de personoj rusparolantaj. ?enerale, la posteuloj de rusaj elmigrantoj perdas la rusan anta? la kvara generacio. La rusparolantaj komunumoj en Okcidenta E?ropo totale enhavas proksimume 3 milionojn de personoj. Iame la posteuloj de rusaj elmigrantoj tendencis perdi la rusan en la tria generacio. En la aktualo pro la facileco veturi kaj de la aliro al ruslingvaj televidaj kanaloj kaj retejoj, estas tre probable, ke la rusa restas pli da tempo ol anta?e en pluaj generacioj.

Uzado en internaciaj rilatoj

Rusa lingvo estas uzata en multaj plej influantaj tutmondaj organiza?oj. ?i estas unu el la 6 oficialaj lingvoj de Unui?intaj Nacioj kaj ?iaj fakaj organiza?oj (Unesko, Internacia Atomenergia Organizo, Monda Organiza?o pri Sano, Internacia Civila Aviada Organizo, Monda Organiza?o de Intelekta Propra?o, Internacia Telekomunika Unio, Monda Organiza?o pri Meteologio, Organiza?o pri Nutrado kaj Agrikulturo).

La rusa estas anka? oficiala lingvo en jenaj organiza?oj:

• Komunumo de Sendependaj ?tatoj (sola);
• ?anhaja Organizo por Kunlaboro (unu el 2);
• Internacia Organiza?o por Normigado (unu el 3);
• GUUAM;

kaj multaj aliaj.

Dialektoj

Dialektoj de la rusa lingvo ?irka? 1915.

Malgra? tre vasta disvasti?o, la rusa lingvo estas mirinde unueca de la dialektologia vidpunkto. Inter la ka?zoj de tia unueco estas iam tre grandaj migradoj de homoj trans la lando kaj la rolo de skriba kaj prononca normo, popularigitaj per tutlanda radio kaj, pli poste, televido.

Oni distingas du dialektajn grupojn: la nordan kaj la sudan, zono de Moskvo estas en teritorio de mezaj dialektoj, kiuj enhavas trajtojn kaj de la sudaj, kaj de la nordaj dialektoj.

Por la nordaj dialektoj estas karakterizaj:

• ploziva prononco de fonemo /g/;
• mallongigitaj formoj de verboj en prezenco (dumat anstata? dumajet ks.);
• evito de fonemsinsekvo /dn/;
• odiro;
• codiro en kelkaj dialektoj;

ka.

Por la sudaj dialektoj estas karakterizaj:

• frikativa prononco de /g/;
• palatalaj fina?oj en prezenco ([dumat^j] anstata? [dumat]);
• adiro (nedistingo de /a/ kaj /o/ sen akcento);

ka.

Lokaj variantoj

La rusa, kiel aliaj grandaj lingvoj de la mondo, havas siajn parolajn variantojn (nefiksitajn oficiale kaj ankora? e? tre malmulte esploritaj de lingvistoj) ekster Rusia Federacio – en Baltio, Belorusio, Ukrainio, Moldavio, ?tatoj de Ka?kazo kaj Meza Oriento. En sudorienta E?ropo pro proksima parenceco de la ukraina kaj la belorusa lingvoj okazas tre forta intermiksado de la parolo kaj esti?as dialektaj formoj de rusa-ukraina sur?ik kaj rusa-belorusa trasjanka. Ekzemple, sur teritorio de Kirgizio rusa parolo estas sufi?e konservativa (kaj ?is anta? nelonge konservis formon de 30-aj jaroj de la 20-a jarcento). Anka? en Uzbekio ?i estas konservativa kaj konservas multajn malnovajn formojn (e? en parolo de ruslingvaj reprezentantoj de aliaj nacioj – tataroj, koreoj, armenoj), kio estas ofte karaktera por "insuloj" de lingva komunumo en neparenca (tiuokaze – en neslava) lingva ?irka?o. La rusa parolo anka? en Kaza?io ne vidigas spurojn de influo de la kaza?a lingvo, tamen ?i similas kelkajn dialektojn de Siberio. Siajn lingvistikajn specialecojn havas parolo de rusa elmigrinta diasporo (de diversaj generacioj) en malproksima eksterlando.

Uzado en interreto

Rusa lingvo estas unu el plej uzataj lingvoj en interreto. ?i estas vaste uzata en tuta lo?ata mondo, plejparte en Komunumo de Sendependaj ?tatoj kaj ?efe en Rusio. En 2013 ruslingva interreto (ruslingve nomata anka? Руне?т, [RunEt]) fari?is dua la? egeco post anglalingva: ?in uzas 5,9 % de tuta enhavo (anglan lingvon uzas 54,7 %).

Rusa lingvo en Rusio

Moderna ruslingva ortografio.

Rusa lingvo estas plej populara lingvo en Rusio kaj sola tut?tata oficiala lingvo. La? tutrusia popolnombrado de 2010 rusan lingvon en Rusio scias 137 494 893 lo?antoj (99,41 % de tuta respondintaro).

Rusa lingvo estas nepra studobjekto en ?iuj rusiaj mezlernejoj.

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Rusigo.

Lingva politiko de Rusio povas esti konsiderata kiel rusigo (perforta altrudado de rusa lingvo al ne-rusaj popoloj). Multaj aliaj etnaj lingvoj de Rusio estas endan?eraj a? formortantaj a? mortintaj.

En Moskvo situas Instituto de rusa lingvo je nomo de Vinogradov — scienca organiza?o reguliganta kaj kontrolanta kaj esploranta rusan lingvon. Pri problemoj de instruado de rusa lingvo kiel fremda okupi?as speciala altlernejo — Instituto de rusa lingvo je nomo de Pu?kin (ruslingve).

1-an de septembro 2009 ekfunkciis oficiala "listo de gramatiklibroj, vortaroj, konsultlibroj enhavantaj normojn de nuntempa rusa literatura lingvo dum ?ia uzado kiel ?tata lingvo de Rusia Federacio". Al la listo apartenas 4 libroj eldonitaj en 2008:

• "Ortografia vortaro de rusa lingvo" de Buk?ina, Sazonova, Telcova (ruse Орфографический словарь русского языка);
• "Gramatika vortaro de rusa lingvo" de Zaliznjak (ruse Грамматический словарь русского языка);
• "Akcentovortaro de rusa lingvo" de Rezni?enko (ruse Словарь ударений русского языка);
• "Granda frazeologia vortaro de rusa lingvo" de Telija (ruse Большой фразеологический словарь русского языка).

Pri tiu nova?o informis multaj amaskomulikiloj atentiginte ke la novaj vortaroj permesis uzadon de formoj kaj akcentoj anta?e konsideritaj kiel eraraj. Multaj rusparolantoj kontra?is tion opiniante ke tia amasa ?an?ado en rusa lingvo ka?zas dan?erecon por pura lingvo; aliaj ne vidas tutan aliformi?on de lingvo ?ar proponitaj normoj estas delonge uzataj dum rusa parolado. Multaj lingvosciencistoj kritikas anka? elektadon de libroj por la listo: tien trafis hazardaj libroj ?ar oni sukcesis proponi ilin anta? aliaj sed ne trafis plej a?toritataj kaj plej grandaj.

?efa konsulta ?tatorgano estas Konsilio pri rusa lingvo ?e Prezidanto de Rusio (ruse: Сове?т по ру?сскому языку? при Президе?нте Росси?йской Федера?ции) fondita en junio de 2014 la? ordono de prezidanto Vladimir Putin kaj celanta kunordigi ?tatan politikon pri subteno de rusa lingvo.

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Konsilio pri la rusa lingvo ?e la Prezidanto de Rusio.

En 2007 estraro de Rusio kreis fonduson "Russkij Mir" ("Rusa mondo", ruse: Русский мир) por ekspansio de rusa lingvo en mondo. La organiza?o celas popularigi rusan lingvon en mondo kaj subteni programojn pri lernado de rusa lingvo en Rusio kaj eksterlande.

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Russkij Mir (fonduso).

Per ordono de prezidanto de Rusio n-ro 1488 la jaro 2007 estis deklarita Jaro de rusa lingvo, enkadre de ?i okazis kultura-klerigaj kaj sciencaj kaj edukaj aran?oj direktitaj por popularigo de rusa lingvo kaj literaturo kaj por subteno de programoj de ilia lernado en Rusio kaj eksterlande.

Historio

Titolaj pa?oj de rusa vortaro ("enciklopedia vortaro" de I. Je. Andreevskij), eldonita en 1890. Anta?reforma ortografio.

La nuntempa rusa lingvo – lingvo de rusa literaturo – estis formi?inta proksimume en fino de la 18-a – komenco de la 19-a jarcento sur la bazo de la moskva dialekto. Sekvintaj ?iaj ?an?oj estis negravaj.

Statuso de la rusa kiel ?tata lingvo estis fiksita en ?efa ?tata le?aro de Rusia imperio. Lenin kontra?staris al establado de nepra nura ?tata lingvo en la komenco de la soveta epoko. Tial en Sovetunio la rusa akiris statuson de oficiala lingvo kaj lingvo de internacia komunikado nur la? la le?o "Pri lingvoj de popoloj de USSR" de la 24-a de aprilo 1990. En 1991 la rusa lingvo estis deklarita kiel ?tata lingvo de Rusia Sovetia Federacia Socialisma Respubliko, en 1995 – anka? de Belorusio -, sed ne de la tuta Sovetunio.

?is la 1991-a jaro la rusa lingvo estis la lingvo de internacia komunikado en Sovetunio, fakte plenumante funkciojn de ?tata lingvo. ?i plu estas uzata en la landoj, kiuj pli frue konsistigis Sovetunion, kiel la gepatra lingvo por parto de la lo?antaro kaj kiel lingvo de internacia komunikado. En lokoj de kompakta lo?ado de elmigrantaro el la landoj de la eksa Sovetunio (Israelo, Germanio, Kanada, Usono k.a.) estas aperigataj ruslingvaj perioda?oj, funkcias radistacioj kaj televidkanaloj, malfermi?as ruslingvaj lernejoj, kie estas aktive instruata la rusa lingvo. En Israelo la rusa lingvo estas lernata en superaj klasoj de kelkaj mezlernejoj kiel la dua fremda lingvo. En la ?tatoj de Orienta E?ropo ?is la fino de la 80-aj jaroj de la 20-a jarcento la rusa lingvo estis la ?efa fremda lingvo en lernejoj.

En 2006 vico da lokaj konsilioj en orientaj kaj sudaj regionoj de Ukrainio (la provincaj kaj la urbaj) havigis al la rusa sur teritorio de respektivaj administra-teritoriaj unuoj statuson de regiona lingvo. Tamen jam ?irka? fino de la jaro plimulto de tiuj decidoj estis kontestita, kaj parto de ili estis nuligitaj kiel kontra?le?aj.

La? informoj, publikigitaj en la revuo "Language Monthly" (n-ro 3, 1997), ?irka? 300 milionoj da homoj tra la tuta mondo posedas la rusan lingvon (la 5-a loko la? disvasti?eco), el kiuj 160 milionoj opinias ?in sia gepatra lingvo (la 7-a loko en la mondo).

Reformo de ortografio estis proponita komence de la 21-a jarcento, tamen ?i ne estis realigita pro forta kontra?staro de verkistoj kaj publiko. La celo de la proponita reformo estis simpligo kaj reguligo de transskribo de pruntitaj vortoj (i. a. francdevenaj kiel парашют) kaj de punktuacio.

Rusigo

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Rusigo.

Lingvoscienca priskribo

Ruslingva klavaro.

Leksiko kaj morfologio

La rusa estas lingvo de sinteza tipo, por ?i estas karaktera evoluinta sistemo de fleksioj kaj prefiksoj. Ekzistas kategorioj de genro, kazo kaj nombro.

Morfologio de la rusa estas tre simpligita kompare kun praslava. Al la nuna tempo la rusa lingvo fakte perdis duecan nombron, malnovan formon de vokativo. En sistemo de verbaj formoj malaperis tiuj tempoformoj, kiel imperfekto, pluskvaperfekto, aoristo kaj supino.

En la nuntempa rusa lingvo ekzistas multe da leksikaj elprena?oj el la Slavono, parto de kiuj kunestas kun respondaj propraj rusaj vortoj, diferencaj de la slavonaj la? signifo a? stilo. El la Slavono en la rusan literaturan lingvon estis prunteprenitaj kaj apartaj morfemoj, kaj e? apartaj gramatikaj formoj – ekzemple, adverbaj participoj a? verbaj formoj. En sia vortprovizo nuntempa rusa lingvo havas kelkajn specifajn punktojn de krucado kun sudslavaj (kiel anka? la Slavono) lingvoj, kio diferencigas ?in de la ukraina kaj la belorusa lingvoj, kun kiuj ?i trovi?as en la sama grupo (dum la formi?o de leksika normo de la literaturaj ukraina kaj la belorusa lingvoj influo de la Slavono estis minimuma, sed estis tre forta influo de la pola lingvo). Kvankam la? la centvortaj listoj de Swadesh de la baza vortprovizo la rusa estas multe pli proksima al la ukraina kaj la belorusa (respektive 86% kaj 92% da komunaj vortoj), ol al la sudslava bulgara (74%). Komuna por la bulgara kaj la rusa lingvoj leksiko en publicista teksto estas iom pli alta, ol tiu indiko, kaj atingas 80%. Analizante tiun efekton, oni konsideru, ke ne nur la rusa prunteprenis multajn vortojn el la slavona lingvo, sed anka? la bulgara – el la rusa (en 19-20 jc.).

Leksikon de la nuntempa rusa lingvo ne malforte influis tiuj lingvoj, kun kiuj la rusa (kaj pli frue - antikvaj rusaj kaj praslavaj dialektoj) kontaktis dum longa tempo. La plej antikva tavolo da elprena?oj estas vortoj de orientgermana ("gota") deveno; la sekvan la? tempo tavolon konsistigas vortoj de la greka kaj la tjurka deveno. Dum la 16-17 jc. la ?efa fonto de elprena?oj estis la pola lingvo, pere de kiu en la rusan lingvon penetris kaj granda nombro da latinaj, romanidaj kaj germanaj vortoj, kaj kelkaj propre polaj vortoj. Dum la nova periodo (ekde la 18-a jc.) elprena?oj venis ?efe el la nederlanda, la germana kaj la franca lingvoj; nuntempe ?efa fonto de la prunteprenoj estas la angla lingvo.

Siavice, ne estas malmultaj antikvaj elprena?oj el la rusa en lingvoj finn-ugraj (ekzemple, en la finna, la karela, la mordva k.a.). Vico da rusaj vortoj (inkluzive prunteprenitajn la? deveno) i?is internacia?oj, prenitaj jam el la rusa de multaj lingvoj de la mondo.

Fonetiko kaj fonologio

Rusa alfabeto en majuskloj.

En neakcentitaj silaboj rusaj vokaloj estas reduktataj, kio kune kun influo de ?irka?antaj konsonantoj rezultigas aperon de alofonoj. En la rusa lingvo spekteblas granda diverseco de silabaj tipoj, inkluzive V, KV, VK, KVK, VKK, KKV, KKVK, KKKV, KKKVK, KKKVKK kaj en kelkaj vortoj - e? tiajn maloftajn tipojn, kiel KKVKKKK.

Strukturo de propozicio

Danke al tre evoluinta sistemo de fleksioj la ordo de vortoj en la rusa lingvo ne estas fiksita kaj povas grave varii.

Rusdevenaj vortoj en Esperanto

барахтаться → barakti
хлопотать → klopodi
серп → serpo
хвост → vosto
непременно → nepre
кроме → krom
не → ne
-ар → -ar-
-чка → -?j-
-нька → -nj-

Sintakse, André Cherpillod rimarkigis ke la konjugacia skemo estas preska? la sama.

Tago de la rusa lingvo

Aleksandr Pu?kin.

Tago de la rusa lingvo (ruse: День русского языка) a? Pu?kin-festo (Pu?kin-tago) en Rusio (ruse: Пушкинский день России) estas internacia festo dedi?ita al la rusa lingvo kaj festata ?iujare la 6-an de junio en naski?tago de tre fama ruslingva poeto Aleksandr Pu?kin.

Jen kelkaj vortoj por ne-ruslingvanoj kiel gustuma?o:

• Ja nje znaju (Я не зна?ю): mi ne scias
• Ja nje ponjimaju (Я не понима?ю): mi ne komprenas
• Rabota (рабо?та): laboro
• Atkritij (откры?тый): malfermita
• Glasnost (гла?сность): malfermiteco
• Kanje?na (коне?чно): certe
• ?ara?o (хорошо?): bone
• Pa?emu (почему?): kial?
• Nepredskazujemij (непредсказу?емый): neanta?videbla
• Vzjatka (взя?тка): ?mirmono
• Babu?ka (ба?бушка): avino
• Granica (грани?ца): limo
• Ulica (у?лица): strato
• Praspekt' (проспе?кт): avenuo

Vidu anka?

• Ruslingva literaturo
• Ruslingvaj personaj nomoj
• Esperanto-rusa vortaro
• Esperantigo de vortoj el rusa kaj ukraina fontoj
• La rusa lingvo en vivo (lernolibro pri praktika uzado de la rusa lingvo)

Literaturo

• Monato, internacia magazino sendependa, numero 1993/04, pa?o 20: La rusa verkita de Bradley Kendal.

Bibliografio en rusa lingvo

• журнал ?Демоскоп Weekly? № 571 – 572 14 – 31 октября 2013. А. Арефьев. Тема номера: сжимающееся русскоязычие. Демографические изменения - не на пользу русскому языку
• Русский язык на рубеже XX-XXI веков — М.: Центр социального прогнозирования и маркетинга, 2012. — 482 стр. Аннотация книги в РУССКИЙ ЯЗЫК НА РУБЕЖЕ XX-XXI ВЕКОВ
• журнал ?Демоскоп Weekly? № 329 – 330 14 – 27 апреля 2008. К. Гаврилов. Е. Козиевская. Е. Яценко. Тема номера: русский язык на постсоветских просторах. Где есть потребность в изучении русского языка
• журнал ?Демоскоп Weekly? № 251 – 252 19 июня – 20 августа 2006. А. Арефьев. Тема номера: сколько людей говорят и будут говорить по-русски? Будет ли русский в числе мировых языков в будущем?
• Жуковская Л. П. (отв. ред.) Древнерусский литературный язык и его отношение к старославянскому. — М.: ?Наука?, 1987.
• Иванов В. В. Историческая грамматика русского языка. — М.: ?Просвещение?, 1990.
• Новиков Л. А. Современный русский язык: для высшей школы. — М.: Лань, 2003.
• Филин Ф. П. О словарном составе языка Великорусского народа. // Вопросы языкознания. — М., 1982, No. 5. — С. 18—28

Eksteraj ligiloj

• Tre aktiva dulingva rusa-Esperanta forumo ?e e-novosti.info (multaj temoj pri la rusa kaj aliaj slavaj lingvoj)
• Gramota.ru: granda ruslingva servilo pri la rusa lingvo
• La rusa lingvo ?e ethnologue.com
• Kiel tajpi ruse
• Pa?aro pri antikva rusa literaturo
• Rusa klavaro
• Russky.info – multlingva retejo por lerni la rusan
• Kantu ruse: kurso por infanoj kaj iliaj gepatroj esperante